Słowo tłumaczone jako „resztka” [albo ‘ostatek’] w Piśmie Świętym odnosi się do ‘pozostałości’, czy ‘ostatniej części całości’. W biblii jest używane w odniesieniu do tych, co pozostali/ostali się, na przykład:
Józef powiedział swoim braciom: „Posłał mię tedy Bóg przed wami, abym was zachował ostatek na ziemi [resztkę w kraju – Kruszyński], a żebym wam dodał żywności na oswobodzenie wielkie” (Ks. Rodzaju 45:7 BG1881).
Poprzez proroka Izajasza Bóg powiedział do króla Ezechiasza: „Resztka ocalonych z domu Judy ponownie zapuści korzenie w głąb i wyda owoc w górze. Z Jerozolimy bowiem wyjdzie resztka i ci, którzy ocaleli – z góry Syjon” (2 Królewska 19:30,31 UBG).
Ezdrasz opisuje grupę 50,000 Żydów, którzy powrócili do Jerozolimy po 70-letniej niewoli, słowami: „Panie, Boże Israela! Ty jesteś sprawiedliwy! Ponieważ pozostały resztki, jak to się dziś okazuje” (Ezdrasz 9:15 NBG).
Boża resztka to ci, co pozostali, którzy się ostali. Objawienie również opisuje resztkę – ludzi, którzy przetrwali ostatnie wydarzenia w historii Ziemi i przy powtórnym przyjściu Jezusa zostali uznani za wiernych – a szatan nienawidzi tych ludzi:
I rozgniewał się smok na kobietę, i odszedł, aby walczyć z resztą jej potomstwa, z tymi, którzy zachowują przykazania Boga i mają świadectwo Jezusa Chrystusa (Objawienie 12:17 UBG).
Bez wątpienia szatan nienawidzi Bożej resztki – ostatniej grupy wiernych żyjących w czasie powrotu Jezusa na Ziemię. Szatan ma cały świat – z wyjątkiem tej nielicznej resztki wiernych.
Ale kim są te resztki czasu końca? Kobieta to symbol oblubienicy Chrystusa – wierny, trzymający się prawdy Kościół, sprawiedliwy lud Boży – więc Boża resztka jest ostatnim pokoleniem wiernych Bogu na Ziemi w czasie Jego drugiego przyjścia.
Objawienie podaje również dwa identyfikatory tej resztki: „zachowują przykazania Boga i mają świadectwo Jezusa Chrystusa”. Ale co to znaczy?
Niektórzy chrześcijanie znaleźli wyjaśnienie w odpowiedzi, jaką anioł dał Janowi:
(…) jestem sługą razem z tobą i twoimi braćmi, którzy mają świadectwo Jezusa. Bogu oddaj pokłon, bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa (Objawienie 19:10 UBG).
Tak więc Boża ‘resztka czasu końca’ to ci, którzy przestrzegają przykazań Bożych i mają świadectwo Jezusa, a świadectwem Jezusa jest „duch proroctwa”. Ale co to znaczy?
Niektórzy sugerują, że jest to szczególny dar proroctwa, jakim Bóg obdarzył Daniela, Jana i wszystkich innych autorów biblii, toteż pragną znaleźć organizację, która zachowuje i głosi ważność przykazań Bożych, a także posiada kogoś (w przeszłości lub obecnie) z darem prorokowania.
Ale czy jest to najwłaściwsze zrozumienie tych fragmentów? Czy jest to najważniejszą rzeczą przy ustalaniu, kto stanowi ‘resztką czasu końca’?
Załóżmy, że istnieje denominacja religijna, która ceni i naucza posłuszeństwa wszystkim dziesięciu przykazaniom, i do której należy ktoś, kto jest uważany za posiadającego specjalny dar proroctwa. Czy to oznacza, że dołączając się do tej grupy i stając się członkiem tej denominacji automatycznie stajemy się częścią Bożej resztki?
Dwa tysiące lat temu, szczególnym, wybranym ludem Bożym byli Żydzi. Entuzjastycznie promowali wszystkie dziesięć przykazań, a wielu z nich otrzymało od Boga dar prorokowania. Ale czy to oznacza, że członkostwo w tej grupie gwarantowało, że wszyscy stali po stronie Boga? Czy pozycja lidera oznacza, że jest się częścią Bożej załogi? Jezus powiedział owym liderom, że są ze swojego ojca diabła (zob. Ew. Jana 8:44).
Nie sądzę, aby można było stać się częścią Bożej resztki jedynie przez przyłączenie się do grupy denominacyjnej. Boża resztka (ostatki) jest opisana w Liście do Hebrajczyków 8:10 jako ci, którzy mają prawo Boże wypisane na sercach i umysłach, są lojalni wobec Jezusa, i składają to samo świadectwo, które On złożył.
Rozważmy inne tłumaczenie określenia ‘świadectwa Jezusa’:
Wtedy smok rozgniewał się bardzo na kobietę i poszedł walczyć z resztą jej potomstwa – z tymi, którzy przestrzegają przykazań Boga i posiadają świadectwo [są wierni prawdzie objawionej przez] Jezusa (Objawienie 12:17 EŚP [wyjaśnienie tłumacza, odzwierciedlające tekst w j. ang.]).
‘Resztka’ to ci, co przestrzegają przykazań Bożych i są wierni prawdzie objawionej przez Jezusa – świadectwu, które złożył Jezus:
(…) Świadectwem bowiem Jezusa jest duch prorokowania (Objawienie 19:10 BWP).
Biblia wyjaśnia, że świadectwo [prawda objawiona przez] Jezusa jest tą samą prawdą, która natchnęła proroków; jest to prawda objawiona we wszystkich 66 księgach biblii. Resztka Boża będzie natchniona przez tego samego Ducha Świętego, by dać to samo świadectwo, tę samą prawdę, którą Jezus objawił w swoim życiu i którą natchnieni byli wszyscy prorocy Boży, by świadczyć o niej w swoich pismach.
Co zatem było świadectwem – prawdą objawioną przez Jezusa?
Ale ja mam świadectwo większe niż Jana. Dzieła bowiem, które Ojciec dał mi do wykonania, te właśnie dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie posłał (Ew. Jana 5:36 UBG).
Jakie ‘dzieła’ Jezus miał do wykonania, które miały o Nim świadczyć?
(…) dokończyłem dzieła, które mi dałeś do wykonania. (…) Objawiłem twoje imię [charakter] ludziom, których mi dałeś ze świata. (…) (Ew. Jana 17:4,6 UBG).
Jezus objawił prawdę o Bogu. Jezus jest Słowem Bożym, które stało się ciałem. Jezus przyszedł, aby zniszczyć kłamstwa szatana i odnowić nasze intymne relacje miłości i zaufania z Ojcem. Kiedy Filip prosił Jezusa, aby pokazał im Ojca, Jezus odpowiedział:
Tak długo jestem z wami, a nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widzi, widzi i mego Ojca. Jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słów, które ja do was mówię, nie mówię od samego siebie, lecz Ojciec, który mieszka we mnie, on dokonuje dzieł. Wierzcie mi, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie. Przynajmniej z powodu samych dzieł wierzcie mi (Ew. Jana 14:9‑11 UBG).
Świadectwo Jezusa jest objawieniem prawdy o Bogu, a Boża resztka wyda to właśnie świadectwo. Apostoł Paweł zgadza się z tym, informując nas dodatkowo, że centralną kwestią w toczącej się wojnie jest znajomość Boga; następnie wyjaśnia, że ci, co stoją po stronie Boga, będą używać Bożej broni do zniszczenia wszystkich kłamstw i fałszu na Jego temat, które wpływają na serca i umysły i zniewalają ludzi do trwania w fałszywym systemie wierzeń i grzechu:
Chociaż bowiem w ciele żyjemy, nie walczymy według ciała; (Gdyż oręż naszej walki nie jest cielesny, ale z Boga, i ma moc burzenia twierdz warownych); Obalamy rozumowania i wszelką wyniosłość, która powstaje przeciwko poznaniu Boga, i zniewalamy wszelką myśl do posłuszeństwa Chrystusowi (2 Koryntian 10:3‑5 UBG).
Niszczymy kłamstwa szatana poprzez przyjęcie i promowanie świadectwa Jezusa – prawdy o Bogu, która natchnęła proroków – że Ojciec jest dokładnie taki sam jak Jezus pod względem charakteru, istotą o nieskończonej mocy, a jednocześnie łaskawą i ponad wszystko ceniącą naszą wolność, gdyż Bóg jest miłością, a miłość istnieć może jedynie w atmosferze wolności.
Co natomiast Jezus objawił na temat prawa i sprawiedliwości? Jezus pokazał, że prawo Boże jest prawem projektowym – zbiorem praw wbudowanych w strukturę kosmosu zarządzających naszym istnieniem i życiem, takich jak prawo grawitacji, prawa fizyki, zdrowia, i prawa moralne. Nie możemy cieszyć się dobrym zdrowiem łamiąc prawa zdrowia – nawet jeśli modlimy się o dobre zdrowie. Każda z przypowieści Jezusa naucza praw projektowych Stworzyciela.
Boża resztka to ludzie czasu końca, którzy czczą Boga jako Stwórcę i odrzucają kłamstwo, że prawo Boże funkcjonuje nie inaczej niż ludzkie prawo rzymskie – narzucone przepisy pod groźbą kar za ich nieprzestrzeganie. Rozumieją, że wszystkie prawa Boże są prawami projektowymi i że miłość może istnieć jedynie w atmosferze wolności. Przyjmują Jezusa jako doskonałe objawienie charakteru Boga na ziemi (a szczególnie w trudnych sytuacjach) oraz Bożych metod, zasad i Jego żywego prawa. Ludzie torturowali Go i ukrzyżowali, lecz On nie użył swojej mocy ani potęgi, aby powstrzymać niesprawiedliwość. Dlaczego? Ponieważ miłości nie można uzyskać siłą, przemocą, wymogami, zastraszaniem, czy też groźbą kary! Jedynie miłością można zdobyć miłość. Tak więc świadectwo Jezusa wskazuje na to, że Bóg jest miłością, i właśnie to świadectwo natchnęło wszystkich biblijnych proroków, takich np. jak Zachariasz, który napisał:
Nie dzięki mocy ani dzięki sile, lecz dzięki mojemu Duchowi to się stanie – mówi Pan Zastępów (Zachariasz 4:6 BW).
To właśnie jest świadectwo, które wydał Jezus i wszyscy prorocy: Bóg nie mógłby od nikogo uzyskać miłości, zaufania, lojalności, wierności i przyjaźni poprzez stosowanie narzuconych przepisów i regulaminów pod groźbą kary, tak jak to usiłują robić grzeszni ludzie.
Drogi Boże nie są naszymi drogami, a Jego prawa nie są naszymi prawami (zob. Izajasz 55:7‑9; Jeremiasz 33:25). Boże prawa to te, na których opiera się rzeczywistość, a ich łamanie rani ‘przestępcę’ i doprowadzi do śmierci, jeśli Stwórca nie wkroczy, aby go ratować i uzdrowić. Boża resztka czasu końca to ci, co czczą Boga-Stwórcę rzeczywistości, przyjmują prawdę o prawie Bożym, mają Jego żywe prawo wypisane na sercach i umysłach oraz składają takie samo świadectwo o Bogu, jakie złożył Jezus i prorocy biiblijni.
Boża resztka to ci, co posiadają charakter Jezusa; dają takie samo świadectwo o Bogu, jakie wydał Jezus (zarówno słowem, jak i czynem), gdyż wprowadzili prawo Boże do codziennego życia, przedstawiając prawdę w miłości i dając innym wolność decydowania za siebie. Nie posługują się mocą władzy państwowej; nie używają nacisku, siły, zastraszania, sankcji ekonomicznych lub jakichkolwiek innych środków presji i przymusu. Boża resztka to ci, co przetrwali ataki człowieka grzechu, co odrzucają prawne systemy narzuconego prawa stosowanego w tym upadłym świecie, są podobni do swojego Stwórcy charakterem, oraz stosują metody i zasady Boże. Są resztką: nie umiłowali swojego życia – aż do śmierci (zob. Objawienie 12:11). Woleliby zginąć, tak jak ich ukrzyżowany Zbawiciel, niż użyć przemocy, aby się bronić. Są jak Daniel i jego przyjaciele – powierzają swoje życie swemu Zbawicielowi.
Czy nie chciałbyś należeć do takiej Bożej resztki? Odrzuć kłamstwo, że prawo Boże funkcjonuje tak jak prawo ludzkie, czcij Boga Stwórcę, zachwyć się i „oddaj Mu chwałę”, ponieważ nadeszła godzina w historii ludzkości, aby przestać traktować Boga jako rzymskiego dyktatora i przyjąć świadectwo Jezusa, że Bóg jest dokładnie taki, jakim objawił Go Jezus; aby przyjąć prawdę, że wszystkie prawa Boże są prawami projektowymi, a tym samym czcić Stwórcę, i oddać pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, morze i źródła wód (zob. Objawienie 14:7 UBG).